Eğrelti nasıl yetiştirilir?

Evlerimizin misafiri olan eğreltiler çiçeksiz bitkilerdir. Yeryüzünde 300 milyon yıllık bir tarihe sahiptirler. Çoğunluğu çok yıllık otsu bitkilerdir. Adiantum raddianum (Kadın saçı eğreltisi), Asplenium nidus (Kuş yuvası), Nephrolepsis cordifolia, Nephrolepsis radicans, Platycerium bifurcatum bilinen türlerindendir.

Eğreltiler spor ve ayırma ile üretilirler. Mart ayında yaprak uçlarındaki sporlar turba kum karışımına ekilir. Kasalar 24-30 derece ortamda saklanmalıdır. Ayırma ile yapılan üretimde sürgünler ilk yaprak ve birkaç kök oluşturduktan sonra bitkiden ayrılırlar. Daha sonra büyüklüklerine göre uygun saksılara dikilirler. Daha sonra sulanıp yetiştirme yerlerine alınırlar.

Eğreltiler türlerine göre farklı sıcaklıklara ihtiyaç duyarlar. Kadın saçı eğreltileri gelişme evresinde 18-21, kış aylarında 10-15 dereceye ihtiyaç duyarlar. Sıcaklık kesinlikle 7 derecenin altına düşmemelidir. Aşk merdiveni adı verilen eğreltiler. kışın 14-16 derece sıcaklığa ihtiyaç duyarlar. 10 derecenin altında muhafaza edilmemelidirler. Salon eğreltisi ise 16-20 derece sıcaklıkta en iyi gelişme gösteren bitkidir. Geyik boynuzu adı verilen eğreltiler için kışın sıcaklık 16-18 derecedir ve 10 derecenin altına düşmemelidir.

Eğreltiler genel olarak yüksek oranda neme ihtiyaç duyarlar. Salon eğreltisinin yaprağına sık sık su püskürtülmelidir.

Eğreltiler direkt güneş almayan yerleri severler. Güneş ışığının doğrudan yapraklara gelmesi yanmalara neden olabilir.

Saksı değiştirme işlemi genelde eğreltilerde 2-3 seneden bir Mart Nisan aylarında yapılır. Kısa ve geniş çaplı saksılar eğreltiler için uygundur. Yaprak çürüntüsü ile kum karışımından oluşan bahçe toprakları kullanılır.

Eğreltilerde görülen en önemli hastalık kurşuni küf, zararlılar ise unlu ve kabuklu bitlerdir. Mücadele için sıcaklık ve nem uygun oranda tutulmalıdır. Uygun ilaçlarla ilaçlama yapılmalıdır.