Aşil otu 1.5 m. büyüyen, sarı renkli çiçekleri olan bir bitki cinsidir. Dört çeşidi vardır. Sarı çiçeklidir, vapur dumanına benziyor. Ömürlü çeşitleri makbuldur. Dikileceği saksıya, sonbahar aylarında çürümüş gübre ile karıştırılmış toprak konulmalıdır.
ALONZOA (ALONZOA)
Gösterişli, zarif bir bitkidir. Bol çiçek açarlar, yapraklarının şekli çeşitlerine göre değişir. Bodur ve boylu çeşitleri vardır. Çok sıcağa dayanmazlar.
ASLAN AĞZI (ANTİRRHİNUM)
Yıllık, iki yıllık ve ömürlü olan çeşitleri vardır. Çiçekleri büyük ve renkleri zengindir. Gösterişli oldukları kadar arsızdır. Bodur ve uzun çeşitleri vardır. Eylül-Mart ayında çiçek açarlar. Çabuk çoğalırlar, güneşli yerlerden ve sudan hoşlanırlar.
AFELANDRA (APHELANDRA)
Bu bitkinin sarı, portakal renkli çiçekleri vardır. Bitkileri nemli ortamda ve normal sıcaklıktaki odalarda, güneş ışığından korumak gerekir. İlkbahardan önce budaması yapılmalı, saksı toprağı da değiştirilmelidir. Bu bitkiler hiç bir zaman musluk suyu ile sulanmamalı, ılık su verilmelidir. Ayrıca haftada bir kez sıvı gübre verilmelidir.
ASPERULA (ASPERULA)
Mavi çiçekler açan bir bitkidir, çiçekleri kokuludur. Gölgeli yerlerde yetiştirilir. Beyaz çiçekli bir çeşidi vardır. Temmuzda çiçek açarlar.
ALTUN ÇİÇEĞİ (DİMORPHOTHER)
Bu bitkiler güneşten hoşlanırlar, az su isterler. Bol çiçek açarlar.
AY ÇİÇEĞİ (HELİANTHUS ANNUUS)
Katmerli ve bodur olanı makbuldur. Sarı renkte çiçeği, cinsine göre bazen 25 cm. çapında olur. Süs bitkisi olarak saksıda da kolayca yetiştirilebilir. Sevdiği toprak, çürümüş gübre ile karışmış topraktır.
BÜKÜK KONCA ÇİÇEĞİ (ACROCLİNİUM)
Bükük konca çiçeğinin dört çeşidi ünlüdür. Bunlar, katmerli, beyaz ve pembe renkte olanlardır. 30-40 cm. kadar yükselen çiçek fidanının dalcıkları sık ve kuvvetli, yaprakları koyu gümüş rengindedir. En çok tercih edileni pembe, katmerli olanıdır. Bükük konca çiçeği, hafif ve kumsal topraklardan hoşlanır. Havalı ve güneşli yerlerde iyi yetişir.
FLOKSİYA (FLOKSİA)
Ömürlü ve yıllık olan cinsleri vardır. Her ikisi de makbuldur. Bölmelerin ortalarına iyi gelir. Bol çiçek açarlar, güneşi de severler. Yıllık olanları daha bodurdur.
GÜMÜŞ SEPET (ARABİS)
Bu bitkiler, süt beyazı çiçekli olup bodurdurlar. Bunlar bulunduğu yerde yayılan bitkilerdir. Nisan ayında çiçek açarlar.
GÜL (ROSA)
Güller hiçbir zaman çok gölgeli, dalları elle tutulabilecek kadar kısa ağaçların altına dikilmemelidir. Drenajı kötü olan toprakları sevmezler ve iyi gelişme gösteremezler. Özenli bir bakıma ihtiyaç duyarlar.
HEZERAN (DELPHİNİUM)
Bu bitkinin çiçekleri katmerli olanları makbuldur. Boylu bitkilerdir, güneşten hoşlanır, sulak yerleri sever. Uzun ömürlü olan cinsleri de vardır.
KAĞIT ÇİÇEĞİ (ACHİMENES)
Kağıt çiçeği zarif bir bitkidir. Mavi, beyaz, pembe ve kırmızı renkte çiçekler veren bir ev bitkisidir. İlkbahardan önce saksı toprağı biraz nemli yakıt çürüğü ile zengin komposto harcı kullanılır. Normal ısıdaki bir odada, sulama da normal olarak yapılırsa genç filizler çabuk gözükürler ve 7.5 cm. uzunluğunda olduklarında güneş ışığından korunurlar. Saksı toprağı nemli tutularak haftada bir kez, az miktarda sıvı gübre verilir. Yaz sonuna doğru çiçeklenir.
KRASULA FALKATA (CRASSULA FALCATA)
Bu bitki bir yaz çiçeği olup kurşuni rengi yapraklara, portakal renkli çiçeklere sahiptir. Suyu fazla sevmezler, kışın iki haftada bir sulanırlar. Kuvvetli güneşe dayanıklıdır ama günün sıcak saatlerinde korumaya ihtiyaç duyarlar. Evde de çok iyi yetişebilen bir bitkidir. Sulandırılmış ev gübresi verilirse daha iyi sonuçlar alınır.
KOKLİKO (COQUELİCOT)
Soğanlı bir fidan olan bu bitki, sıcak ve aydınlık yerlerde sarkık yapraklarıyla çok güzel bir görünüş oluşturur. Sevdiği toprak yarısı bahçe toprağı, bir kısım funda toprağı, bir kısım çürümüş topraktır.
KARİSDES ÇİÇEĞİ (BELAPERONE GUTTATA)
Bu çiçekler çok az yetişir ve kısa ömürlüdür. Bu bitkiler yazın çiçek verirler, kışın vermezler. Sadece hafif ısıtılmış ya da don, kırağı tehlikesi olmayan yerlerde yetiştirilir. Gübre ve su miktarı kışın azaltılmalıdır. İlkbaharın ilk günlerinde saksısı değiştirilerek iyi kaliteli komposto ve saksı dibine kiremit parçaları yerleştirilir. Bol miktarda sulanarak güneşli yerlere konulurlar.
KALP KALBE KARŞI (CEROPEGİA WOODİ)
Etli bir dokuya sahip, küçük yuvarlak kürecik şeklinde yaprakları ve yaprak sapı ile dal arasında mermer gibi çıkan, ete benzer yaprakları vardır. Yere doğru sarkan bu güzel yapraklı bitkinin, uzun sapı üzerinde yapraklar ve bitkiyi daha gösterişli yapan fanus şeklinde çiçekleri vardır. Bu bitki oda içinde çok daha kolay büyür, güneşe dayanıklıdır. Güneye bakan pencere kenarlarını tercih eder. Sulaması kışın 2 haftada 1 defa, yazın 2 günde 1 kez yapılmalıdır. Saksı değişimi ilkbaharda yapılır. Kaliteli saksı harcı kullanılır, saksı dibine tuğla ve kiremit parçaları da konulur.
KELEBEK ÇİÇEĞİ (SCHİZANTHUS)
Çiçekleri zengin renklerle süslü ve kelebek gibi görünürler. Saksıda yetiştirmeye uygundurlar. Nisan sonunda toprağı tazelenmelidir.
MENEKŞE (VİOLA)
Menekşenin beyaz, açık sarı ve katmerli olanları tercih edilir. Hercai menekşelerin her rengi vardır. Soğuktan korkmaz ve güneşi de severler.
MEKSİKA ÇİÇEĞİ (ARGEMON)
Bu bitkilerin sarı, beyaz ve krem renkleri vardır. Katmerli ve katmersiz olan çeşitleri elde edilmiştir. Sıcağa ve kuraklığa karşı dayanırlar. Kuvvetli toprakları severler, temmuz ayında çiçek açarlar.
NAKIŞLI BORU ÇİÇEĞİ (SALPİGLOSSİS)
Bu bitkilerin çok zengin, renkli işlemeli çiçekleri vardır. Ömürleri bir yıldır. Saksı bitkisi olarak idealdir, çok sık çiçek açarlar.
ÖĞLE ÇİÇEĞİ (FİCOİDE)
Öğle çiçeğinin beyaz, pembe renkte çeşitleri vardır. Bu bitkiler yıllık bitkilerdir, bu bitkilerin çiçekleri öğle sıcağında açılır, akşam kapanır ve ertesi öğlene kadar kapalı kalır. Haziranda çiçeklerini açmaya başlar, gölgeli yerlerden hoşlanmazlar. Gübreli toprakları severler.
ORTANCA (HORTANSİA)
Ortancalar gölgelik yeri sever. Kuvvetli topraklarda 1.5 m. büyür, sevdiği toprak bir kısım funda toprağı, bir kısım ince dere kumu, bir kısım çürümüş yaprak harcıdır. Ortancaların beyaz, mavi, kırmızı ve pembe çeşitleri vardır. Beyaz ortancayı mavi yapmak için Blue Colour adındaki ilaç ya da çivitli su ile çiçek açmadan iki ay önce, haftada bir kez sulamalıdır.
PELESENK (İMPATİENS)
Bu bitki sevilen bir ev bitkisidir. İlkbahardan sonbahar sonuna kadar, hatta kışın bile çiçeklenebilen bir bitkidir. Bu bitkiler suyu fazlaca seven bir bitki olduğu için ihmale gelmezler. Sprey şeklinde sulama da yararlıdır. Sıcağı fazla sevmezler, normal ısıda veya hafif ısıtılmış odalar, bitkiler için idealdir.
PETUNYA (PETUNİA)
Katmerli ve yalın kat olarak bir çok çeşitleri vardır. Soğuk rüzgâr ve dondan korkarlar. Güneşli yerleri severler. Sevdiği toprak, bir kısım funda, bir kısım ince dere kumu, bir kısım çürümüş yaprak harcıdır.
TOP ZAMBAK (CORDYLİNE)
Top zambaklar dekoratif bitkilerdir ve normal sıcaklıklarda kolayca büyüyebilirler. Bu bitkilerin yaprakları kahverengi ve parlak kırmızı renkli, üzerileri çizgilidir. Yapraklarının kurumaması için haftada bir kez nemli bezle silmek gerekir. Haftalık olarak da bitkiye belirli miktarda ev gübresi verilmelidir.
ŞEMSİYE ÇİÇEĞİ (CHYPERUS)
Bu bitkinin yaprakları şemsiyeye benzediği için bu adı almıştır. Bu bitki fazlaca suya ihtiyaç duyar, suyun azlığında yaprakları lekelenir. Saksısının altına su çanağı konularak nem ihtiyacı sağlanmış olur, ancak çanak içindeki su sürekli tazelenmelidir. Bu bitkinin ısı sorunu fazla yoktur, fazla ısıya dayanabildiği gibi az ısılı yerlerde de yetişebilir.
SÜPÜRGE ÇİÇEĞİ (KOCHİA)
Saksıda kolay yetişen bir bitkidir. Yaprakları incedir. Fidanı, top ve yumurta şeklinde büyür. Çiçekleri kırmızımsıdır. Suyu ve güneşi sever. Sevdiği toprak, çürümüş gübre ile karışmış topraktır.
SARAYPATI (REİNE MARGUERİTE)
Bu bitki saksı için ideal bir bitkidir. Renkleri zengin ve zariftir. Bahçe süslemesinde kullanılabilir. Bahçeler için daha çok yükselen çeşitleri tercih edilir. En iyi olanları melez çeşitleridir.
SÜS ÇAYIR OTU (AGROSTİS)
Çayırlarımızda kendi kendine yetişen ince, zarif bir ottur. Fakat, birkaç çeşidi buket ve vazoları süslemek için kullanılır. Kurutulmuş olarak da salonların vazoların da uzun süre dayanır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder