Botanik Özellikleri: Pelin otu sıklıkla rastlanabilen yabani yetiştirilmesi halinde çalı tipinde olan bir bitki çeşididir. Parmak kalınlığındaki kahverengi kökleri dallanarak derinlere kadar iner. Çok fazla dallanan köşeli sapı 200 cm’ye kadar ulaşabilmektedir. Sapı pamuksu tüylerle kaplıdır. Yaprakları 5-10 cm uzunluğa ulaşmaktadır. Kenarları hafif kıvrık olan yaprakların üst yüzü ekseriyetle koyu yeşil ve çıplaktır. Alt yüzü ise beyaz lifli ve tüylüdür. Rozet yaprakların sap boyu kısadır. 1-2 tane küçük yan yapraklar da bulunmaktadır. En altta bulunan yapraklar çifttir. Üst ve orta yapraklar ise palmatitif ve liflidir. Çiçek rengi ya sarı ya da sarımtırak kahverengidir. Kenar çiçeklerinin tamamı dişlidir. Meyvenin alt bölümü 1.5-2 cm uzunluğunda ve sivridir.
Toprak ve İklim İstekleri: Kültür topraklarının hemen hepsinde özellikle de besin maddeleri açısından zengin olan toprak türlerinde yetişebilmektedir. Kaliteli drogu elde etmek için tercih etmemiz gereken yerler kireç açısından zengin yerlerdir. Özellikle de iklim açısından müşkülpesent bir yapıda değildir.
Tohumluk: Tane ağırlığı gücünün ortalama %75 olması gerekmektedir. 10 gün aradan sonra çimlenme tamamlanır. 20 derece sıcaklık çimlenme için uygundur. 5 yılın sonunda %67-78 oranında bir kayıp çimlenme gücünde yaşanır.
Yetiştirme Tekniği: Pelin otu bitkisinde ön bitki için özel istek bulunmamaktadır. Üretim generatif ya da vegetatif organlar ile yapılabilmektedir.
Kasa ve yastıklara ekilen 20-50 gram ağırlığındaki tohumluk 1 dekar arazi için yeterli miktardadır. Direkt olarak tarlaya ekildiği takdirde 1 dekar alan için 800-1000 gram ağırlığında tohum yeterli olacaktır. Sıra arasının 50 cm olması gerekir. Çelik üretiminde ise 50x35 cm aralıklar ile üretim gerçekleşir.
Hasat: Hasat drog herba için çiçeklenme evresinde yapılır. Genel olarak sapların ortadan yukarı bölümü kullanılmaktadır. Alt bölümdeki yaprakların değeri fazla değildir. Aynı şekilde yapısal anlamda kaba olan yapraklar da uzaklaştırılmaktadır. Baharat olarak sadece çiçeklerin henüz tomurcuk olan salkım bölümü kullanılmaktadır. Baharat bölümünde yaprakların bulunması gerekmektedir. Tohum hasadında meyvelerin olgunluk derecesinin iyi biçimde saptanması da önemlidir. Zira dökülme durumu kolayca gerçekleşebilmektedir. Bu durum hem tohum kaybına sebep olmakta hem de alanda yabani ot açısından sorun teşkil etmektedir. Kök hasadının yapılış zamanı sonbahardır.
Kurutma: Kurutmanın doğal ya da suni şeklinde iki çeşidi vardır.
Verim: İlk yılda yeşil herba veriminde bariz bir azlık görülmektedir. İkinci yıl ise verim önemli oranda artar. Drog herba değeri 300-500 kilogram bölü dekar arası değişiklik göstermektedir. Plantajın kullanım süresi 4-5 yıldır. Tohum veriminde pek çok varyasyon görülmektedir. Miktar 10 ila 72 kg arası değişiklik gösterir.
Hastalık ve Zararlar: En fazla zararı Lygen lucorum gerçekleştirmektedir.
Tüketimi gerçekleştirilen bitki bölümü: Herba Artemisia, Radix Artemisia.
Etken Madde: Bitkinin uçucu yağ oranı %0,003 ile %0,2 arası değişiklik göstermektedir. Uçucu yağda en önemli kısım cineoldan meydana gelmektedir. Bunun yanı sıra pinen, thujon gibi maddeler de bulunmaktadır.
Kullanımı: Bitkinin çiçekli dallarının kuvvet verici özelliği vardır. Ayrıca uyarıcı olarak infizyon ya da hulasa halinde kullanılmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder